Remigratie of gewoon deportatie?
De Europese verkiezingen van de afgelopen week, 4 juni 2009, hebben een schokeffect gehad door de enorme verschuivingen onder de kiezers; met name het enorme verlies van de PvdA, maar ook dat van het CDA, is hard aangekomen: de PvdA van 7 naar 3 zetels, het CDA van 7 naar 5. Een andere beving was de winst van de PVV van Geert Wilders: van 0 naar 4 zetels in het Europees parlement.
Een van de conclusies kan zijn, dat op dit moment het politieke centrum heel labiel is geworden.
Toch wil ik mij wagen aan een analyse van het spektakel. De rauwe, onbeschaafde hardheid van Wilders heeft als effect gehad, dat hij de grote onvrede onder de Nederlandse kiezers naar zich toe heeft getrokken, m.n. in de Randstad. Als vraag is het belangwekkend, of de kiezer massaal van de PvdA omgezwaaid is naar de PVV, van links naar rechts en geldt dit dan vooral de 'gewone', hardwerkende kiezer? En is een intellectuele bovenlaag van PvdA en CDA doorgeschoven naar Groen links en D66? Opvallend is echter ook de grote winst voor de PVV in Limburg; ook ten koste van het CDA?
De extreem- rechtse stroming is trouwens al lang min of meer onderhuids aanwezig in het politieke spectrum: denk aan de redelijk- grote aanhang van Zwart Front voor 1940 vooral in het Zuiden; later na 1945 aan de partij van Koekkoek, de Centrum-democraten, Pim Fortuin.
De onvrede op links was na 1945 herkenbaar in de groei van de CPN, later na de ondergang van de CPN aan de aanwezigheid van de SP , de PSP en Groen Links: denk aan Jan Marijnissen, Ina Brouwer, Paul Rosenmoller en Lodewijk de Waal als voorzitter van de FNV, allemaal oud- communisten.
Een symptoom?
Lichtelijk opzienbarend was, voorafgaand aan de verkiezingen, een ironisch/sarcastisch bedoelde opmerking van iemand uit de achterban van Wilders, over de neus van Clairy Polak, die afgesneden zou kunnen worden: dat was geen humor of ironie en sarcasme, maar racisme, in feite puur anti- semitisme, want uitdrukking gevend aan het klassieke stereotype van een zgn. Joods 'kenmerk'. Is er sprake van verborgen, latent anti- semitisme onder de aanhang van Wilders?Ik kan me niet voorstellen, dat Wilders dat als vriend van Israel zelf wil.
Daarmee kom ik aan mijn eerste analyse van deze verkiezingen in Nederland: door de aanwezigheid van een , vaak door Marokkaanse jongeren, overlast gevende, Islamitische minderheidsgroep, wordt de aandacht van de Joodse minderheidsgroep afgeleid en gefocust op de Islamitische minderheidsgroep. Dreigt zich door de grove benadering, waarop Wilders deze Islamitische minderheidsgroep tegemoet treedt, toch niet een dreigend afglijden naar een latent, passief, onderhuids anti-semitisch gevoel te ontwikkelen? En nogmaals: ik kan mij niet voorstellen, dat Wilders dat als vriend van Israel wil tolereren.
Nemen we in aanmerking, dat er een bepaalde radicalisering bij Wilders valt waar te nemen, m.i. opgeroepen door de noodzaak van permanente bewaking terwille van zijn veiligheid, dan kan door extrapoleren van deze tendenzen een gevaarlijke ontwikkeling opdoemen, die hij zelf niet meer in de hand heeft, maar er tegen zijn zin door meegesleurd zou kunnen worden. Bedenkelijk is dan ook zijn oproep:Remigratie! Remigratie! Remigratie! Als ondersteuning van een veronderstelde radicalisering zou een onderzoek naar zijn taalgebruik sinds zijn publieke en politieke optreden interessant kunnen zijn, maar daar heb ik geen zin in. Maar ik acht het uitgaande van mijn analyse dan ook niet onwaarschijnlijk, dat zijn oproep tot remigratie de connotatie oproept van 'deportatie'. Schrikt Wilders zelf langzamerhand niet van de parallellen met die uit het begin van 'de jaren veertig'? En nogmaals: bij mij zelf kan ik een bepaald gevoel van sympathie met de persoon van Wilders wel herkennen, juist als gevolg van zijn bedreigde positie, zij het niet met zijn politieke stellingname. En dat zeg ik niet in de laatste plaats als grootvader van mijn kleinkinderen in Israel.
Onvrede
Onder de bevolking heerst duidelijk grote onvrede, die afgereageerd wordt op de centrumparijen en het beleid ervan, ten gunste van de PVV. Onderzoek naar de oorzaken van deze onvrede levert voor mij een aantal van deze oorzaken op.
a.de buitensporige inkomens in het publieke domein, maar ook daarbuiten in het brede, maatschappelijke, vrije domein. Een opsomming van deze zichzelf bevoordelende groeperingen levert het volgende resultaat op:
de meer dan zes ton verdienende corypheeen bij een omroep als de VARA, de arbeidersomroep:ik denk aan de presentator van "Dit was het nieuws" aan Pauw en Witteman bij NOS/Vara;
de graaicultuur bij het bankwezen met alle gevolgen van de krediet-crisis, de buitensporige inkomens bij het bedrijfsleven; de exorbitante inkomens in bv. de professionele voetbalwereld; de opvallend riskante beleggingen door overheidsinstanties bij IJslandse banken; de beleggingen van pensioenfondsen bij bv. Amerikaanse hypotheekbanken en in de Zuidas van Amsterdam, met als gevolg voor de gepensioeneerden geen indexering, misschien zelfs verlaging van pensioenen zoals voor vm. werkers bij plantsoenendiensten, terwijl de verantwoordelijken voor deze beleggingen 'vrijuit' gaan; de dreigende massa- ontslagen in o.a. de bouw; een dreigende inflatiegolf als gevolg van de overheidsinvesteringen in de bankwereld en het bedrijfsleven, die een gigantisch tekort op de begroting veroorzaken.
Daardoor groeit de onzekerheid onder grote groepen van de beroepsbevolking, zeker ook in de Randstad en het Westen en bij gepensioeneerden; dreigende latere pesioenering dan op 65- jarige leeftijd.
En dat alles terwijl onder de bevolking het gevoel groeit, dat de overheid de controle over het gebeuren verliest en de mensen overgeleverd zijn aan de willekeur van instanties, fondsen en bedrijfsleven. Is het dan niet begrijpelijk, dat er een traditionele roep ontstaat om 'een sterke man', die orde op zaken gaat stellen?
b. de spanningen in de grote steden en de Randstad als gevolg van immigratie van buiten Europa. Door de al dan niet groeiende onveiligheid en criminaliteit in de grote steden, zoals Rotterdam en Amsterdam. Interessant is het nu om een vergelijking te maken tussen beide steden:
Rotterdam
Dat de PVV de grootste partij in Rotterdam is bij deze Europese verkeizingen, kan een gevolg zijn van de omstandigheid, dat Rotterdam de stad is van Pim Fortuin en dat een groot deel van diens aanhang naar de PVV is gegaan. Als bijkomende omstandigheid kan in ogenschouw worden genomen de dreigende werkeloosheid in de haven als gevolg van de afnemende mondiale handel.
Amsterdam
Dat D66 de grootste is geworden in Amsterdam, kan het gevolg zijn van het slappe beleid van Cohen: 'wie zaait zal oogsten wat hij gezaaid heeft'. De PvdA zou dan niet alleen aan de PVV verloren hebben, maar vooral hier een intellectuele bovenlaag aan D66 en Groen Links kwijt geraakt zijn.. Maar het ontbreken van uitslagen in de media maakt het analyseren lastig. Dat de PvdA rampzalig gescoord heeft , kan ook veroorzaakt zijn door het onbegrijpelijke beleid van de rechtspraak en de politie in Amsterdam: dat men zo maar een politie- agent durft dood te schieten!
De winst van de PVV in de rest van de Randstad kan wellicht ook geweten worden aan de immigratie, denk aan Gouda.
Zwak leiderschap?
Misschien straalt Balkenende toch een zwak leiderschap uit, ook door zijn weinig zeggend taalgebruik.Toch lijkt hij mij een goede teamleider in het kabinet en heeft hij in het verleden bewezen zeer stressbestendig te zijn in moeilijke omstandigheden.
Maar zijn visie op het verleden met een relatie naar het heden en de toekomst is merkwaardig: de VOC- mentaliteit komt regelrecht uit "Toen en Nu' van W.G. vd. Hulst; en zijn verheerlijking van Abraham Kuyper, het calvinisme en het gereformeerd-zijn slaat helaas nergens op: hij verwart de emancipatie van 'de gereformeerde kleine luyden'met het nationale belang; de verzuiling van het (christelijk) onderwijs heeft m.i. rechtstreeks gevolgen gehad voor de ontkerkelijking van het openbaar onderwijs. En waar waren de gereformeerden bij de oprichting van de Wereldraad van Kerken in 1948 in Amsterdam? Om van de kerkscheuring onder prof. Schilder maar te zwijgen. Is gereformeerd niet synoniem met kerkscheuring? De afbraak van de verzuiling en de enorme secularisatie heeft na de zestiger en zeventiger jaren 'een verweesde samenleving' nagelaten.(Pim Fortuin). En daar ontbreekt een aansprekende toekomstvisie bij Balkenende. Maar ja, het CDA is tot nu toe wel de enige stabiele partij in het centrum.
de EU
De snelle uitbreiding van de Eu, oa. door de val van de Muur, met oa. Bulgarije en Roemenie, heeft opnieuw onzekerheid gebracht, zowel voor de schaarser wordende werkgelegenheid als voor de criminaliteit: denk aan het 'skimmen' van betaalpassen en creditcards!
Murphy
Tenslotte: maar daar heeft niemand schuld aan, zien we opnieuw de intelligente formulering van 'de wet van Murphy': alles komt altijd tegelijkertijd als het om rampen gaat, en helaas niet telkens in de tijd gespreid een voor een waardoor de toestand beheersbaar zou blijven. Nu dreigt de overheid haar greep op de ontwikkelingen te verliezen. En dat houdt opnieuw in een versterking van het gevoel van onzekerheid naar de toekomst toe, met name voor wat betreft de jaren 2010 en 2011, zeker bij de kwetsbare groepen.
Onderzoek
Onderzoek naar het stemmenverloop bij de verkiezingen voor de EU deze week krijgt de schijn van redelijkheid: de PvdA zou vooral verloren hebben aan D66 en Groen Links en niet aan de SP.;CDA en VVD vooral aan de PVV.
Toch wordt de grote winst van de PVV hierdoor niet helemaal verklaard. Of zou door deze ad hoc analyse voor de PvdA 'de wens de vader voor het ontluisterende verlies' zijn?
Een van de conclusies kan zijn, dat op dit moment het politieke centrum heel labiel is geworden.
Toch wil ik mij wagen aan een analyse van het spektakel. De rauwe, onbeschaafde hardheid van Wilders heeft als effect gehad, dat hij de grote onvrede onder de Nederlandse kiezers naar zich toe heeft getrokken, m.n. in de Randstad. Als vraag is het belangwekkend, of de kiezer massaal van de PvdA omgezwaaid is naar de PVV, van links naar rechts en geldt dit dan vooral de 'gewone', hardwerkende kiezer? En is een intellectuele bovenlaag van PvdA en CDA doorgeschoven naar Groen links en D66? Opvallend is echter ook de grote winst voor de PVV in Limburg; ook ten koste van het CDA?
De extreem- rechtse stroming is trouwens al lang min of meer onderhuids aanwezig in het politieke spectrum: denk aan de redelijk- grote aanhang van Zwart Front voor 1940 vooral in het Zuiden; later na 1945 aan de partij van Koekkoek, de Centrum-democraten, Pim Fortuin.
De onvrede op links was na 1945 herkenbaar in de groei van de CPN, later na de ondergang van de CPN aan de aanwezigheid van de SP , de PSP en Groen Links: denk aan Jan Marijnissen, Ina Brouwer, Paul Rosenmoller en Lodewijk de Waal als voorzitter van de FNV, allemaal oud- communisten.
Een symptoom?
Lichtelijk opzienbarend was, voorafgaand aan de verkiezingen, een ironisch/sarcastisch bedoelde opmerking van iemand uit de achterban van Wilders, over de neus van Clairy Polak, die afgesneden zou kunnen worden: dat was geen humor of ironie en sarcasme, maar racisme, in feite puur anti- semitisme, want uitdrukking gevend aan het klassieke stereotype van een zgn. Joods 'kenmerk'. Is er sprake van verborgen, latent anti- semitisme onder de aanhang van Wilders?Ik kan me niet voorstellen, dat Wilders dat als vriend van Israel zelf wil.
Daarmee kom ik aan mijn eerste analyse van deze verkiezingen in Nederland: door de aanwezigheid van een , vaak door Marokkaanse jongeren, overlast gevende, Islamitische minderheidsgroep, wordt de aandacht van de Joodse minderheidsgroep afgeleid en gefocust op de Islamitische minderheidsgroep. Dreigt zich door de grove benadering, waarop Wilders deze Islamitische minderheidsgroep tegemoet treedt, toch niet een dreigend afglijden naar een latent, passief, onderhuids anti-semitisch gevoel te ontwikkelen? En nogmaals: ik kan mij niet voorstellen, dat Wilders dat als vriend van Israel wil tolereren.
Nemen we in aanmerking, dat er een bepaalde radicalisering bij Wilders valt waar te nemen, m.i. opgeroepen door de noodzaak van permanente bewaking terwille van zijn veiligheid, dan kan door extrapoleren van deze tendenzen een gevaarlijke ontwikkeling opdoemen, die hij zelf niet meer in de hand heeft, maar er tegen zijn zin door meegesleurd zou kunnen worden. Bedenkelijk is dan ook zijn oproep:Remigratie! Remigratie! Remigratie! Als ondersteuning van een veronderstelde radicalisering zou een onderzoek naar zijn taalgebruik sinds zijn publieke en politieke optreden interessant kunnen zijn, maar daar heb ik geen zin in. Maar ik acht het uitgaande van mijn analyse dan ook niet onwaarschijnlijk, dat zijn oproep tot remigratie de connotatie oproept van 'deportatie'. Schrikt Wilders zelf langzamerhand niet van de parallellen met die uit het begin van 'de jaren veertig'? En nogmaals: bij mij zelf kan ik een bepaald gevoel van sympathie met de persoon van Wilders wel herkennen, juist als gevolg van zijn bedreigde positie, zij het niet met zijn politieke stellingname. En dat zeg ik niet in de laatste plaats als grootvader van mijn kleinkinderen in Israel.
Onvrede
Onder de bevolking heerst duidelijk grote onvrede, die afgereageerd wordt op de centrumparijen en het beleid ervan, ten gunste van de PVV. Onderzoek naar de oorzaken van deze onvrede levert voor mij een aantal van deze oorzaken op.
a.de buitensporige inkomens in het publieke domein, maar ook daarbuiten in het brede, maatschappelijke, vrije domein. Een opsomming van deze zichzelf bevoordelende groeperingen levert het volgende resultaat op:
de meer dan zes ton verdienende corypheeen bij een omroep als de VARA, de arbeidersomroep:ik denk aan de presentator van "Dit was het nieuws" aan Pauw en Witteman bij NOS/Vara;
de graaicultuur bij het bankwezen met alle gevolgen van de krediet-crisis, de buitensporige inkomens bij het bedrijfsleven; de exorbitante inkomens in bv. de professionele voetbalwereld; de opvallend riskante beleggingen door overheidsinstanties bij IJslandse banken; de beleggingen van pensioenfondsen bij bv. Amerikaanse hypotheekbanken en in de Zuidas van Amsterdam, met als gevolg voor de gepensioeneerden geen indexering, misschien zelfs verlaging van pensioenen zoals voor vm. werkers bij plantsoenendiensten, terwijl de verantwoordelijken voor deze beleggingen 'vrijuit' gaan; de dreigende massa- ontslagen in o.a. de bouw; een dreigende inflatiegolf als gevolg van de overheidsinvesteringen in de bankwereld en het bedrijfsleven, die een gigantisch tekort op de begroting veroorzaken.
Daardoor groeit de onzekerheid onder grote groepen van de beroepsbevolking, zeker ook in de Randstad en het Westen en bij gepensioeneerden; dreigende latere pesioenering dan op 65- jarige leeftijd.
En dat alles terwijl onder de bevolking het gevoel groeit, dat de overheid de controle over het gebeuren verliest en de mensen overgeleverd zijn aan de willekeur van instanties, fondsen en bedrijfsleven. Is het dan niet begrijpelijk, dat er een traditionele roep ontstaat om 'een sterke man', die orde op zaken gaat stellen?
b. de spanningen in de grote steden en de Randstad als gevolg van immigratie van buiten Europa. Door de al dan niet groeiende onveiligheid en criminaliteit in de grote steden, zoals Rotterdam en Amsterdam. Interessant is het nu om een vergelijking te maken tussen beide steden:
Rotterdam
Dat de PVV de grootste partij in Rotterdam is bij deze Europese verkeizingen, kan een gevolg zijn van de omstandigheid, dat Rotterdam de stad is van Pim Fortuin en dat een groot deel van diens aanhang naar de PVV is gegaan. Als bijkomende omstandigheid kan in ogenschouw worden genomen de dreigende werkeloosheid in de haven als gevolg van de afnemende mondiale handel.
Amsterdam
Dat D66 de grootste is geworden in Amsterdam, kan het gevolg zijn van het slappe beleid van Cohen: 'wie zaait zal oogsten wat hij gezaaid heeft'. De PvdA zou dan niet alleen aan de PVV verloren hebben, maar vooral hier een intellectuele bovenlaag aan D66 en Groen Links kwijt geraakt zijn.. Maar het ontbreken van uitslagen in de media maakt het analyseren lastig. Dat de PvdA rampzalig gescoord heeft , kan ook veroorzaakt zijn door het onbegrijpelijke beleid van de rechtspraak en de politie in Amsterdam: dat men zo maar een politie- agent durft dood te schieten!
De winst van de PVV in de rest van de Randstad kan wellicht ook geweten worden aan de immigratie, denk aan Gouda.
Zwak leiderschap?
Misschien straalt Balkenende toch een zwak leiderschap uit, ook door zijn weinig zeggend taalgebruik.Toch lijkt hij mij een goede teamleider in het kabinet en heeft hij in het verleden bewezen zeer stressbestendig te zijn in moeilijke omstandigheden.
Maar zijn visie op het verleden met een relatie naar het heden en de toekomst is merkwaardig: de VOC- mentaliteit komt regelrecht uit "Toen en Nu' van W.G. vd. Hulst; en zijn verheerlijking van Abraham Kuyper, het calvinisme en het gereformeerd-zijn slaat helaas nergens op: hij verwart de emancipatie van 'de gereformeerde kleine luyden'met het nationale belang; de verzuiling van het (christelijk) onderwijs heeft m.i. rechtstreeks gevolgen gehad voor de ontkerkelijking van het openbaar onderwijs. En waar waren de gereformeerden bij de oprichting van de Wereldraad van Kerken in 1948 in Amsterdam? Om van de kerkscheuring onder prof. Schilder maar te zwijgen. Is gereformeerd niet synoniem met kerkscheuring? De afbraak van de verzuiling en de enorme secularisatie heeft na de zestiger en zeventiger jaren 'een verweesde samenleving' nagelaten.(Pim Fortuin). En daar ontbreekt een aansprekende toekomstvisie bij Balkenende. Maar ja, het CDA is tot nu toe wel de enige stabiele partij in het centrum.
de EU
De snelle uitbreiding van de Eu, oa. door de val van de Muur, met oa. Bulgarije en Roemenie, heeft opnieuw onzekerheid gebracht, zowel voor de schaarser wordende werkgelegenheid als voor de criminaliteit: denk aan het 'skimmen' van betaalpassen en creditcards!
Murphy
Tenslotte: maar daar heeft niemand schuld aan, zien we opnieuw de intelligente formulering van 'de wet van Murphy': alles komt altijd tegelijkertijd als het om rampen gaat, en helaas niet telkens in de tijd gespreid een voor een waardoor de toestand beheersbaar zou blijven. Nu dreigt de overheid haar greep op de ontwikkelingen te verliezen. En dat houdt opnieuw in een versterking van het gevoel van onzekerheid naar de toekomst toe, met name voor wat betreft de jaren 2010 en 2011, zeker bij de kwetsbare groepen.
Onderzoek
Onderzoek naar het stemmenverloop bij de verkiezingen voor de EU deze week krijgt de schijn van redelijkheid: de PvdA zou vooral verloren hebben aan D66 en Groen Links en niet aan de SP.;CDA en VVD vooral aan de PVV.
Toch wordt de grote winst van de PVV hierdoor niet helemaal verklaard. Of zou door deze ad hoc analyse voor de PvdA 'de wens de vader voor het ontluisterende verlies' zijn?
posted by Piet Buddingh' @ 5:12 AM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home